Այդ հիանալի կոլեկտիվի ամեն մի նոր ելույթ, հիրավի, ունկնդիրներին պատճառում է անկեղծ բավականություն: Դեռ վերջերս քառյակի երիտասարդ կատարողների մասին խոսելիս մենք մտովի դառնում էինք հներին՝ անկրկնելի Ավետ Գաբրիելյանի գլխավորությամբ, և ակամա հարց էինք տալիս՝ իսկ ջահելները բարձրացե՞լ են, արդյոք, իրենց վարպետ նախորդների «պատվանդանին»: Այսօր մենք կարող ենք լիաբերան հաստատել, որ քառյակի՝ իրենց ուսուցիչների բարձր ավանդույթներով դաստիարակված երիտասարդ կատարողները, պահպանում են նոր խթանների հաջորդայնությունը: Եվ, ինչ խոսք, այժմ մենք ունենք արդեն ոչ թե պարզապես երիտասարդ կոլեկտիվ, այլ հասուն երաժիշտների ինքնուրույն համագործակցություն՝ իրենց անհատական ձայնով, կատարողական անկրկնելի առանձնահատկություններով, գեղարվեստական հստակ դիրքորոշմամբ: Ունենք մի կոլեկտիվ, որը գեղարվեստական բարձր մակարդակով ներկայացնում է համաշխարհային և ազգային դասական երաժշտության հարստությունը և, որ առանձնապես կարևոր է, նպաստում է ազգային քառյակային գրականության ինտենսիվ զարգացմանը: